Рагнвальд Ульфсан
Рагнвальд Ульфсан | |
---|---|
шведск.: Ragnvald Ulfsson den gamle | |
Род дзейнасці | ярл Вестэргётланда, пасаднік у Ладазе |
Дата нараджэння | X стагоддзе |
Дата смерці | XI стагоддзе |
Грамадзянства | |
Бацька | Ульф Тостэсан[d] |
Маці | Сфандра (Інгеборга) |
Жонка | Інгеборга Тругведоцір[d] і Астрыд Ньяльсдоцір |
Дзеці | Улеб[d], Эйліў Рагнвальдсан[d] і Стэнкіль |
Рагнвальд Ульфсан (шведск.: Ragnvald Ulfsson den gamle, або шведск.: Ragnvald jarl) — ярл Вестэргётланда (1010—1019), пасаднік у Ладазе з 1019 года.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Сын ярла Ульфа Тостэсана (шведск.: Ulf Tostesson) і Сфандры (Інгеборгі), выгадаваны[1] Торгнюрам Торгнюрсанам, лагманам Тыўндаланда (стар.-сканд.: Þorgnýr lögmaðr ці шведск.: Torgny Lagman). Сваяк па лініі маці шведскай прынцэсы Інгегерды — іх маткі былі сёстрамі[2].
Калі дачка шведскага караля Олафа Шатконунга Інгегерда выходзіла замуж за наўгародскага князя Яраслава Мудрага ў 1019 годзе, паводле «Саг пра Олафа Святога» Сноры Стурлусана і «Сага пра Эймунда», у пасаг прынцэса атрымала горад Альдэйгабарг (Старая Ладага) з прылеглымі землямі, якія атрымалі з тых часоў назву Інгерманландыі (зямлі Інгегерды), а Рагнвальд Ульфсан быў прызначаны пасаднікам (ярлам) Ладагі[3][4].
У сазе пра Олафа Святога гаворыцца, што калі Олаф хаваўся ў Наўгародскай зямлі ў Інгегерды з 1028 года па 1030 год, то праездам гасцяваў у Рагнвальда Ульфсана таму, што паміж імі было «самае вялікае сяброўства».
Шлюбы і дзеці
[правіць | правіць зыходнік]Першы шлюб з Інгеборгай
[правіць | правіць зыходнік]У Ладагу Рагнвальд Ульфсан прыбыў разам з сям'ёй. Жонкай яго была Інгеборг, старэйшая сястра караля Нарвегіі Олафа Тругвасана.
Дзеці:
- Ульв (Улеб) Рагнвадльдсан — згадваецца ў летапісе пад 1032 годам, як ваявода наўгародцаў у паходзе на «Жалезныя Вароты».
- Эйліў Рагнвадльдсан — паводле скандынаўскіх крыніц, стаў ярлам (пасаднікам) у Ладазе пасля смерці бацькі.
Другі шлюб з Астрыд (спрэчная здагадка)
[правіць | правіць зыходнік]Дзеці:
- Стэнкіль (гіпатэтычна) (1028—1066), кароль Швецыі (1060—1066).
Пасля смерці Рагнвальда Астрыд вярнулася ў Швецыю з сынам Стэнкілем і выйшла замуж за шведскага караля Эмунда Старога
Спрэчная здагадка[5][6] ў тым ліку і пра другі шлюб, заснавана на атаясамленні згаданага ў сазе пра Хервёр бацькі Стэнкіля — Рагнвальда Старога з Рагнвальдам Ульфсанам.
Продкі
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Сноры Стурлусан. «Круг Зямны»
- ↑ Сага об Эймунде Хрингссоне // Мифы и легенды народов мира. «Сказки» проект ИД «Провинция» Архівавана 18 мая 2008.
- ↑ Джаксон Т. Н.. О Скандинавских браках Ярослава Мудрого и его потомков // сайт «Россия в красках»
- ↑ Карамзин Н. М.. ИСТОРИЯ ГОСУДАРСТВА РОССИЙСКОГО. т. 2, Гл. II // Проект «Хронос»
- ↑ Ф. Б. Успенский. К изучению династической истории Швеции XI в.: конунг Стейнкель в «Саге о Хервёр» и у Адама Бременского
- ↑ С. М. Михеев. Эймунд-убийца Бориса, Ингвар Путешественник и Анунд из Руси: к вопросу о шведах на Руси в XI веке // Ruthenica. Киïв, 2006. Т. V. С. 19-36
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Anders Winroth. Ragnvald Ulfsson //Svenskt biografiskt lexikon, b. 29 (1995—1997), s. 616(недаступная спасылка) (шведск.)
- Hans Gillingstam. Stenkil // Svenskt biografiskt lexikon, b. 33 (2007—2011), s. 346(недаступная спасылка) (шведск.)